- тобхӯрда
- [تاب خورده]тоб додашуда; печдор шуда, тобидашуда
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
мӯй — I [موي] 1. пашми тор тори маҳин, ки дар сар, рӯй ва бадан мебарояд: мӯи мушкин, мӯи сиёҳ; мӯи ғуллӣ мӯи ғафс; мӯи мошу биринҷ мӯи сиёҳу сафед омехта; мӯи ҷингила мӯи марғула; мӯи печу тобхӯрда; мӯ(й) бофтан торҳои мӯйро ба ҳам пайваста кокулу… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пурпеч — [پرپيچ] 1. пур аз печ, пурхам, тобхӯрда 2. пурхам, пуртоб; пурпечу тоб дорои печу тоби зиёд: пурпечу хам … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фатиламӯй — [فتيله موي] маҷ. он ки мӯи тобхӯрда дорад; мӯи дарҳаму барҳамшуда, мӯи шонанадида, ҷаъдмӯй, муҷаъъад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷӯлида — [جوليده] 1. парешон, ба ҳам омехта, печу тобхӯрда (сифати мӯй) (дурусташ жӯлида) 2. касе ё чизе, ки ба ягон чизи чиркин олуда бошад: ба лой ҷӯлида; ба хок ҷӯлида … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
алвонҷхӯранда — [الوانج خورنده] 1. сифати феълии замони ҳозира аз алвонҷ хӯрдан; тобхӯранда, ларзанда, тоб хӯрда ҷунбанда 2. суст, ноустувор, номустаҳкам … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ